Ολυμπιακοί Αγώνες στην Αρχαία Ελλάδα!

                                             

 

Αγώνες που τελούνταν στην Ολυμπία κατά την αρχαιότητα και μέχρι τον 4^ο αι. Οι Ολυμπιακοί αγώνες υπήρξαν η λαμπρότερη έκφραση της ενότητας της ελληνικής φυλής, στιγμή ειρηνικής δημιουργίας και ευγενικής άμιλλας, μήνυμα πανελλήνιας ενότητας μέσα σε καιρούς εμφύλιων συγκρούσεων και διαμαχών, η αφύπνιση της συνείδησης του ενιαίου της γλώσσας, των ηθών, των εθίμων, του πολιτισμού, της λατρείας και των ιδανικών των Ελλήνων.

 Στην Ολυμπιάδα του 476 π.Χ. ο νικητής της Σαλαμίνας εισέρχεται στο Στάδιο μέσα σε παραλήρημα ενθουσιασμού και επευφημιών. Στο άγαλμα του Δία, αφιέρωμα για τη νίκη στις Πλαταιές, χαράσσονται τα ονόματα όλων των ελληνικών πόλεων που πολέμησαν τον κοινό εχθρό, τους Πέρσες.

 Στην Ολυμπιάδα του 324 π.Χ. ο Μ. Αλέξανδρος ανακοινώνει μέσω του Νικάνορα τη γενική αμνηστία σ’ όλους τους εξόριστους. Ο Γοργίας, ο Λυσίας και ο Ισοκράτης εκφωνούν πύρινους λόγους για την ανάγκη της εθνικής ενότητας των Ελλήνων. Μεγάλοι καλλιτέχνες βάζουν τη σφραγίδα τους στα κτίρια και στα αγάλματα του Ιερού. Φιλόσοφοι, σοφιστές, ρήτορες, πολιτικοί, ιστορικοί και ποιητές συναρπάζουν το συγκεντρωμένο πλήθος. Ο Θαλής πεθαίνει τη στιγμή που παρακολουθεί τους αγώνες στο Στάδιο. Ο Ηρόδοτος από τον οπισθόδομο του ναού του Δία διαβάζει τις Ιστορίες του. Οι αθλητές των Ολυμπιακών αγώνων εμπνέουν το Σιμωνίδη, το Βακχυλίδη και τον Πίνδαρο. Είναι οι ευγενικοί αθλητές από κάθε γωνιά του ελληνισμού, που ταξιδεύουν μέρες για να διεκδικήσουν στην Ολυμπία τον κότινο της ιερής ελιάς, την ύψιστη τιμή του Ολυμπιονίκη, που είναι την ίδια στιγμή τιμή για τη ιδιαίτερη πατρίδα του.

Αγώνες γίνονται στην Ολυμπία πολύ πριν το 776 π.Χ. που θεωρείται η αρχή τους. Οι ρίζες τους καλύπτονται από τα πέπλα του μύθου. Η παράδοση αναφέρει ως μοναδικό αγώνισμα στα παλιά χρόνια την αρματοδρομία. Στα ταραγμένα χρόνια της παρακμής του Μυκηναϊκού κόσμου, της μετακίνησης και της καθόδου νέων ελληνικών φύλων και της σύγκρουσης ανάμεσα στον παλιό και τον καινούργιο κόσμο, οι αγώνες λησμονήθηκαν. Μέχρι που γύρω στα 776 π.Χ. ο βασιλιάς των Ηλείων Ίφιτος τους αναδιοργανώνει μετά από συμφωνία με την Πίσα και τη Σπάρτη για την καθιέρωση της ιερής εκεχειρίας. Η εκεχειρία διαρκούσε  αρχικά ένα μήνα, αργότερα δύο μήνες και στο τέλος τρεις, για να μπορούν οι αθλητές και όλοι οι αντιπρόσωποι των πόλεων και επισκέπτες να ταξιδεύουν με ασφάλεια από τις μακρινές περιοχές. Οι πόλεμοι και οι εχθροπραξίες σταματούσαν προσωρινά και οι θανατικές ποινές αναστέλλονταν.

Την οργάνωση και εποπτεία των αγώνων είχαν για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα οι Ηλείοι Ελλανοδίκες, που με τις πορφυρές τους ενδυμασίες θύμιζαν τη βασιλική καταγωγή του θεσμού. Στην αρχή ήταν δύο, αργότερα δέκα και δώδεκα, για να σταθεροποιηθούν από το 348 π.Χ. σε δέκα. Εκλέγονταν με κλήρο από όλους τους Ηλείους και είχαν μεγάλες αρμοδιότητες. Μπορούσαν να αποκλείσουν αθλητές ή να τους τιμωρήσουν παραδειγματικά. Τα κυριότερα αδικήματα ήταν η μη έγκαιρη άφιξη, η ανυπακοή, η παραβίαση των κανόνων, η δωροδοκία. Για το τελευταίο επιβαλλόταν βαριά χρηματική ποινή τόσο στους αθλητές όσο και στις πόλεις τους. Μ’ αυτά τα χρήματα ιδρύθηκαν στην Ολυμπία τα χάλκινα αγάλματα του Δία, οι Ζάνες. Έφεση στις αποφάσεις των Ελλανοδικών γινόταν μόνο στη Βουλή των Ηλείων. 

Δέκα μήνες πριν από τους αγώνες, οι Ελλανοδίκες κατοικούσαν στο λεγόμενο Ελλανοδικεώνα της Ήλιδας και διδάσκονταν τα καθήκοντά τους από τους νομοφύλακες. Εκεί παρακολουθούσαν και ασκήσεις των Ηλείων αθλητών. Οι Ελλανοδίκες κατάρτιζαν και τον κατάλογο των αθλητών, οι οποίοι έπρεπε να δηλώσουν συμμετοχή ένα χρόνο πριν από τους αγώνες.

Οι γιορτές και οι αγώνες γίνονταν κάθε πέμπτο χρόνο, στη 2^η ή 3^η πανσέληνο μετά τις θερινές τροπές του ήλιου, τον 8^ο σεληνιακό μήνα των Ηλείων, δηλ. Ιούλιο-Αύγουστο. Οι θεατές παρακολουθούσαν ασκεπείς όλη τη μέρα και υπέφεραν πολύ από τον ήλιο. Αρχικά οι αγώνες διαρκούσαν μία μέρα, αργότερα με την προσθήκη νέων αγωνισμάτων αυξήθηκαν σε δύο και τρεις και σταθεροποιήθηκαν στις πέντε. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι στις πρώτες Ολυμπιάδες είχαν για μοναδικό αγώνισμα το δρόμο ενός σταδίου (192,28 μ). στη 14^η Ολυμπιάδα (724 π.Χ.) προστέθηκε ο δίαυλος (δρόμος διπλού σταδίου), στη 15^η (720 π.Χ.) ο δόλιχος (δρόμος αντοχής 24 σταδίων), στη 18^η (708 π.Χ.) το πένταθλο (δρόμος σταδίου, άλμα, δίσκος, ακόντιο, πάλη) και η πάλη, στην 23^η (688 π.Χ.) η πυγμή, στην 25^η (680 π.Χ.) η αρματοδρομία τεθρίππων, στην 33^η (648 π.Χ.) το παγκράτιο (συνδυασμός πυγμής και πάλης) και ιπποδρομία τέλειων κελήτων, στην 37^η (632 π.Χ.) δρόμος και πάλη παίδων, στην 38^η το 628 π.Χ. πένταθλο παίδων- καταργήθηκε αμέσως- , στην 41^η (616 π.Χ.) η πυγμή παίδων, στην 65^η (520 π.Χ.) ο οπλίτης δρόμος (δρόμος διαύλου αθλητών), στην 70^η (500 π.Χ.) η απήνη, δηλαδή αρματοδρομία με συνωρίδες ημιόνων (οισυνωρίδες ήσαν δίιππα πολεμικά άρματα), στην 71^η (496 π.Χ.) η κάλπη, δηλαδή ιπποδρομία φορβάδων- τα δύο τελευταία καταργήθηκαν το 444 π.Χ.- , στην 93^η (408 π.Χ.) η αρματοδρομία συνωρίδων ίππων, στην 96^η (396 π.Χ.) οι αγώνες κηρύκων και σαλπιγκτών, στην 99^η (384 π.Χ.) η αρματοδρομία τεθρίππων με πώλους, στην 128^η (268 π.Χ.) η αρματοδρομία συνωρίδων με πώλους, στην 131^η (256 π.Χ.) η ιπποδρομία με πώλους και 145^η το 200 π.Χ. το παγκράτιο παίδων.

Δικαίωμα συμμετοχής στους Ολυμπιακούς αγώνες είχε κάθε ελεύθερος Έλληνας. Ο έλεγχος της ελληνικής καταγωγής ήταν πολύ αυστηρός. Αποκλείονταν οι μη Έλληνες, οι δούλοι, οι γυναίκες, οι παραβάτες της ιερής εκεχειρίας (άτομα ή πόλεις), οι ιερόσυλοι, οι κατηγορούμενοι για κλοπή ή φόνο και οι Ελλανοδίκες. Στις μέρες των αγώνων απαγορεύονταν η είσοδος στις γυναίκες, με μοναδική εξαίρεση την ιέρεια της Δήμητρας Χαμύνη. Είναι γνωστό το επεισόδιο με την Καλλιπάτειρα, κόρη του Διαγόρα, που παραβίασε το νόμο και μπήκε στο Στάδιο μεταμφιεσμένη σε γυμναστή, για να παρασταθεί στον αθλητή γιό της. Της χαρίστηκε η ποινή, γιατί οι Διαγορίδεςείχαν δώσει τρεις γενιές Ολυμπιονικών.

Οι αθλητές έπρεπε να συμπληρώσουν δεκάμηνη άσκηση, πράγμα που το επιβεβαίωναν με όρκο. Τον τελευταίο μήνα γυμνάζονταν στην Ηλίδα, κάτω από την αυστηρή επίβλεψη τω Ελλανοδικών, που τους δίδασκαν τους κανονισμούς. Τους αθλητές συνόδευαν οι γυμναστές και, όσους ήταν πολύ νέοι, οι πατεράδες, και οι αδερφοί τους. Με την έναρξη  της εκεχειρίας άρχιζε η προσέλευση στην Ολυμπία πιστών, αθλητών, προσωπικοτήτων, αντιπροσώπων των πόλεων, που συχνά πραγματοποιούσαν λαμπρές εκδηλώσεις, έδιναν πλούσια γεύματα και ανέθεταν πολύτιμα έργα τέχνης. Όταν συμπληρωνόταν η άσκηση των αθλητών, τότε μαζί με τους Ελλανοδίκες έπαιρναν την ιερή οδό για την Ολυμπία.

Το πρόγραμμα για κάθε μέρα ήταν: Την πρώτη μέρα γινόταν πανηγυρική έναρξη με ιεροτελεστίες και ορκωμοσία στο Βουλευτήριο, μπροστά στο άγαλμα του Ορκίου Δία. Οι αθλητές ορκίζονταν πως ασκήθηκαν για δέκα μήνες και πως θα αγωνιστούν τίμια και οι Ελλανοδίκες πως θα είναι αδιάφθοροι και αμερόληπτοι. Από το 396 π.Χ. και μετά την πρώτη μέρα γινόταν αγώνας κηρύκων και σαλπιγκτών. Αυτή τη  μέρα γίνονταν και αγώνες παίδων.

Τη δεύτερη μέρα τελούνταν ιπποδρομίες και αρματοδρομίες στον Ιππόδρομο και το πένταθλο. Νικητής των ιππικών αγώνων θεωρούνταν ο ιδιοκτήτης του άρματος ή του ίππου. Με τη δύση του ήλιου γίνονταν νεκρικές τελετές αφιερωμένες στον Πέλοπα, όπου δέσποζε η θυσία του μαύρου κριαριού.

Η τρίτη μέρα, η επόμενη της πανσέληνου, ήταν η σπουδαιότερη, αφιερωμένη στη λατρεία του Δία. Τότε γινόταν η μεγαλοπρεπής εκατόμβη των Ηλείων με πανηγυρική πομπή, που κατευθυνόταν στο μεγάλο βωμό του Δία. Αυτή τη μέρα διεξάγονταν όλα τα αγωνίσματα του δρόμου.

Την τέταρτη μέρα γίνονταν τα βαριά αγωνίσματα, η πάλη, η πυγμή, το παγκράτιο, η οπλιτοδρομία.

Την Πέμπτη μέρα ανακηρύσσονταν και στεφανώνονταν με τον κότινο οι Ολυμπιονίκες στον πρόναο του ναού του Δία, μπροστά στο άγαλμα του θεού. Στην αρχή οι κότινοι αναθέτονταν σε χάλκινο τρίποδα, αργότερα σε χρυσελεφάντινη τράπεζα, στο ναό της Ήρας. Μετά το στεφάνωμα των νικητών ακολουθούσε γεύμα με τους Ολυμπιονίκες στο Πρυτανείο και ολονύκτιες γιορτές και ευωχίες.

Η νίκη στους Ολυμπιακούς αγώνες ισοδυναμούσε με απόκτηση πανελλήνιας φήμης και δόξας. Το πρόσωπο του Ολυμπιονίκη περιέβαλλαν μύθοι, θρύλοι, ανέκδοτα και παραδόσεις. Η ιδιαίτερη πατρίδα του γιόρταζε την υποδοχή του με μεγάλες τιμές. Ο νικητής των αγώνων έμπαινε στην πόλη με τέθριππο άρμα από μια μεριά του τείχους που κατεδάφιζαν για να δείξουν ότι με τέτοιους πολίτες τα τείχη είναι άχρηστα. Η πόλη τιμούσε τους Ολυμπιονίκες της με θρησκευτικά αξιώματα, δωρεάν σίτιση στο πρυτανείο, προεδρία στο θέατρο, στις γιορτές και στους αγώνες. Προς τιμήν τους συνέθεταν επίσης επινίκιους ύμνους και ανέθεταν ανδριάντες τους στην Ολυμπία.

Ο κατάλογος των Ολυμπιονικών συγκροτήθηκε το 400 π.Χ. ,από τον Ηλείο σοφιστή Ιππία, με συμβατική αρχή την Ολυμπιάδα του 776 π.Χ. Το έργο αυτό ανασκευάστηκε και συνεχίστηκε και αποτέλεσε από τον 3^ο αι. π.Χ. τη βάση του χρονολογικού συστήματος των αρχαίων. Πρώτος Ολυμπιονίκης, στην Ολυμπιάδα του 776 π.Χ. ήταν ο Ηλείος Κόροιβος, αθλητής στο στάδιο. Τελευταίος, σύμφωνα με τις αρχαίες μαρτυρίες , ο Αρτάβασδος ο Αρμένιος, αθλητής στην πυγμή, στην Ολυμπιάδα του 385 μ.Χ. Οι Ολυμπιάδες που οργανώθηκαν από τους Πισάτεςχαρακτηρίστηκαν από τους Ηλείους Ανολυμπιάδες.

Στην Ολυμπία γίνονταν κάθε πέντε χρόνια και τα Ηραία, από τους σπουδαιότερους γυναικείους αγώνες στην αρχαία Ελλάδα. Η παράδοση αποδίδει την ίδρυσή τους στην Ιπποδάμεια. Το μοναδικό αγώνισμα ήταν αγώνας δρόμου για παρθένες. Το μήκος του δρόμου ήταν ίσο με τα  5/6 του σταδίου.

            ολυμπιακά σύμβολα 

οι πέντε ολυμπιακοί κύκλοι-αθήνα 2004

[τώρα είναι η ώρα να δώσει τούτη η χώρα τα χρεωστούμενα δώρα]

7 Μαρτίου 1896 αρχίζουν στην Αθήνα

οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες 
 

Η ΑΦΙΣΣΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ 

το παναθηναϊκό στάδιο των αθηνών το 1896 
που έγιναν οι πρώτοι σύγχρονοι ολυμπιακοι αγώνες 
 

ολυμπιακό μετάλλιο/σύνθημα-έμβλημα των Ο.Α

"Citius. Altius. Fortius"
«Πιο γρήγορα,Πιο ψηλά,Πιο δυνατά» 

καθώς και τη συνάντηση των αθλητών 

από ολόκληρο τον κόσμο στους Ολυμπιακούς αγώνες.

 Οι πέντε κύκλοι-τα χρωματα τους συμβολίζουν
Ο μπλε κύκλος την Ευρώπη, 
ο κίτρινος την Ασία, 
ο μαύρος την Αφρική,
ο πράσινος την Ωκεανία 
και ο κόκκινος την Αμερική. 
Σύμφωνα με Pierre de Coubertin 
τα χρώματα των κύκλων μαζί με το λευκό που είναι το φόντο της σημαίας, αντιπροσωπεύουν όλα τα κράτη της γης, αφού τουλάχιστον ένα από τα χρώματα της σημαίας περιέχεται στη σημαία κάθε χώρας του κόσμου. Επίσης οι 5 κύκλοι, βρίσκονται μεταξύ τους ενωμένοι και αυτό συμβολίζει την φιλία και την ειρήνη μεταξύ των λαών της γης. 

η Ολυμπιακή Σημαία  με τους 5 κύκλους

Οι πέντε Ολυμπιακοί κύκλοι σχεδιάστηκαν το 1913, 
υιοθετήθηκαν το 1914 και παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες της αμβέρσας το 1920.

το έμβλημα των Ο.Α του 2004-ελλάδα

Κότινος, έπαθλο των Ολυμπιακών Αγώνων

το μοναδικό βραβείο («άθλον») για τους νικητές των Ολυμπιακών Αγώνων ήταν ένα στεφάνι φτιαγμένο από τον «κότινο», δηλαδή τηνάγρια ελιά.

Νόμισμα της Ηλιδας που φιλοτέχνησε ο Φειδίας.
που απεικονίζει το στεφανωμένο με κότινο  

κεφάλι του Ολύμπιου Δία. 

αρχαία ολυμπία-εδω τελούνταν οι ολυμπιακοί αγώνες
προς τιμήν του πατέρα των θεών Δία

λαμπαδηδρομία αθλητών

μετά την τελετή αφής του ιερού φωτός-φλόγας
και πρίν την επίσημη έναρξη των Ο.Α

 

ολυμπιακή δάδα-πυρσός

σε σχήμα φύλλου ελιάς Ο.Α 2004-αθήνα-ελλάδα.

Η Ολυμπιακή Φλόγα είναι ένα σύμβολο των ολυμπιακών αγώνων.

Είναι αναπαράσταση της κλοπής της φωτιάς του Δία από τον Προμηθέα,και οι ρίζες της βρίσκονται στην αρχαία ελλάδα,όπου μια φωτιά κρατούνταν άσβεστη κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων.

αφή-άναμα της ολυμπιακής δάδας-φλόγας 

απο της ακτίνες τού ήλιου

οι οποίες συναθροίζονται μεσα στο κοίλο κάτοπτρο.Μετά την αφή η πρωθιέρεια παραδίδει-ανάβει με τη φλόγα τη δάδα του πρώτου λαμπαδηδρόμου, ενώ παράλληλα φυλάει άσβηστη τη φλόγα σε όλη τη διάρκεια της ολυμπιακής τετραετίας σε ειδικό χώρο. εν συνεχεία ακολουθεί ακολουθεί λαμπαδηδρομία με το άγιο φως.

ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ 

[απο την εκάστοτε προθιέρεια του αγίου φωτός] 
 

 

Ιερά σιωπή!

Να ηχήσει όλος ο αιθέρας, η γη, η θάλασσα 

και οι πνοές των ανέμων.Όρη και Τέμπη σιγήστε.Ήχοι και φωνές πουλιών παύσατε.Γιατί μέλλει να μας συντροφεύσει ο Φοίβος, 

ο Φωσφόρος Βασιλεύς.Απόλλωνα, θεέ του ήλιου και της ιδέας του φωτός,στείλε τις ακτίνες σου και άναψε την ιερή δάδαγια τη φιλοξενη πόλη της ...(όνομα της διοργανώτριας πόλης).
Και συ, ω Δία, χάρισε ειρήνη σ' όλους τους λαούς της Γηςκαι στεφάνωσε τους νικητές του Ιερού Αγώνα.

 

Στο τελετουργικό της αφής συμμετέχουν η πρωθιέρεια και οι ιέρειες 
εδώ η χορογραφία απο τις ιέρειες του απόλλωνα-ήλιου

σε χορό-επίκληση του αγίου φωτός 
 

προθ-ιέρεια του ιερού φωτός 

το μεταφέρει προς παράδοση-μεταλαμπάδευση 

στην χώρα που έλαβε το χρίσμα για την τέλεση των Ο.Α

 

 η δάδα του σταδίου των ολυμπιακών της αθήνας 2004

σε σχήμα όρθιου ανθρώπου με ανοικτά τα χέρια

κρατάει τις 2 ημικυκλικές πλευρές του ωοειδούς σταδίου 

και στην κεφαλή-η κεφαλή του είναι η ίδια η φλόγα

οι 5 ολυμπιακοί κύκλοι φλεγόμενοι

μεσα στο αυγοϊδές περίβλημα του ελληνικού ολυμπιακού σταδίου 

Η Ολυμπιάδα της Αθήνας ήταν η 28η από το 1896.

ο τρύγος-μάζεμα της ελιάς-απο αρχαίο αγγείο

αιωνόβια ελιά της κρήτης που κατέχει και τηρεί με ευλάβεια 

τα έθιμα και την παράδοση της ελιάς- του ιερού ελαιόδενδρου

της αρχαίας μορίας της αφιερωμένης τόσο στον Δία όσο και την Αθηνά

οι 5=Ε ολυμπιακοί κύκλοι

μπλέ=Ευρώπη=σύμβολο της εκλεκτικότητος και του ουρανού

κίτρινο=Ασία=σύμβολο της μετριοπάθειας και του ήλιου

μαύρο=Αφρική=σύμβολο της δεκτικότητας και της γης

πράσινο=Ωκεανία=σύμβολο της νοημοσύνης και της φύσης

κόκκινο=Αμερική=σύμβολο της αγάπης και του ανθρώπου

το λευκό χρώμα της σημαίας των 5=ε κύκλων συμβολίζει την ακτινοβολία όλων των αρετών καθώς το λευκό αποτελεί σύνθεση καί των 7 χρωμάτων του ουράνιου τόξου[Κ-Π-Κ-Π-Κ-ΒΚ-Ι] ουράνιο τόξο=7 χρώματα=1 λευκό[πάντα το ουράνιο τόξο συμβόλιζε τηνΕΙΡΗΝΗ μεταξύ πατέρα θεού και ανθρώπων αδελφών]

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ = ΕΙΡΗΝΗ @  ΚΑΛΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

εκλεκτικότητα-μετριοπάθεια-δεκτικότητα-κατανόηση-αγάπη

κατα μία συγκυρία και η ελιά-ο κότινος-το στεφάνι-το άθλον-το βραβείο των αθλητών ήταν απο φύλλα ελιάς που συμβολίζει τηνΕΙΡΗΝΗ καιτην ΣΟΦΙΑ [αφού ήτανε δώρο της του Διός σοφίας Αθηνάς]αλλά και το ιερόν φώς του φοίβου-ήλιου,η ιερή αφή με τις ακτίνες του ζωοδότη ήλιου και η δημιουργία της ολυμπιακής φλόγαςσυμβολίζει ακριβώς το ίδιο πράγμα την ίδια ιδέα-αρετή-κατάστασητην ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΦΙΛΙΑ-ΑΔΕΛΦΩΣΥΝΗ

η μασκώτ των Ο.Α του 2004 

ο ολυμπιακός ύμνος

μελοποίηση Σ.ΣΑΜΑΡΑ/ποίηση Κ.ΠΑΛΑΜΑ

Αρχαίο Πνεύμα αθάνατο, αγνέ πατέρατου ωραίου, του μεγάλου και τ' αληθινούΚατέβα, φανερώσου κι άστραψε εδώ πέραστη δόξα της δικής σου γης και τ' ουρανού
Στο δρόμο και στο πάλεμα και στο λιθάριΣτων ευγενών αγώνων λάμψε την ορμήΚαι με το αμάραντο στεφάνωσε κλωνάρικαι σιδερένιο πλάσε και άξιο το κορμίκαι σιδερένιο πλάσε και άξιο το κορμί
Κάμποι, βουνά και θάλασσες φέγγουνε μαζί σουσαν ένας λευκοπόρφυρος μέγας ναόςΚαι τρέχει στο ναό εδώ προσκυνητής σουΚαι τρέχει στο ναό εδώ προσκυνητής σουΑρχαίο Πνεύμα αθάνατο, κάθε λαός, κάθε λαόςΑρχαίο Πνεύμα αθάνατο, κάθε λαός
 

Σπύρος Λούης

ο πρώτος νικητής του μαραθώνιου δρόμου-1896
οοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο
ο ποταμός ιλισσός μπροστά απο το αρχαίο ολυμπιακό στάδιο
πριν δώσει εντολή καταστροφής του ο "εθνάρχης"καραμανλής.