Ελληνική: Γλώσσα "χτισμένη" σε Μαθηματικά!

                               

 

Η Ελληνική γλώσσα δεν είναι τυχαία γλώσσα. Χτίστηκε πάνω στα μαθηματικά, και αυτό που ελάχιστοι ακόμα ξέρουν είναι ότι κάθε λέξη στην Ελληνική έχει μαθηματικό υπόβαθρο.

Τα γράμματα στην Ελληνική γλώσσα δεν είναι στείρα σύμβολα. Όρθια, ανάποδα με ειδικό τονισμό, αποτελούσαν το σύνολο των 1620 συμβόλων που χρησιμοποιούνταν στην Αρμονία (Μουσική στα νέο Ελληνικά).

Η πιο σημαντική τους ιδιότητα είναι ότι το κάθε γράμμα έχει μια αριθμητική τιμή/αξία, κάθε γράμμα είναι ένας αριθμός, οπότε κατ επέκταση και κάθε λέξη είναι ένας αριθμός. Μια τεράστια γνώση κλειδωμένη-κωδικοποιημένη μέσα λέξεις λόγω της μαθηματικών τιμών που έχουν.

Η τέχνη της μαριονέτας έχει ρίζες αρχαιοελληνικές!

                               

 

Η τέχνη της μαριονέτας γεννήθηκε στην Ελλάδα, περίπου τον 5ο αι. π.Χ. με την ονομασία "Αγάλματα - Νευρόσπαστα" (σπαστά νεύρα). Το 422 π.Χ. ο πλούσιος Καλλίας παρέθεσε δείπνο και επειδή αγαπούσε να επιδεικνύει τον πλούτο του, εβεβαιώθη ότι ένα περίτεχνα στρωμένο τραπέζι, το άφθονο κρασί και οι ωραίες γυναίκες δεν θα έλειπαν από το γλέντι. Αλλά το μεγάλο γεγονός του απογεύματος ήταν η παράσταση ''άφωνος" (παντομίμα) και ενός θεάτρου Νευροσπάστων.

Τα Νευρόσπαστα και οι θεατρικές παραστάσεις ήταν της μόδας μεταξύ των Ελλήνων όπως τουλάχιστον αναφέρεται από τους Έλληνες και Ρωμαίους συγγραφείς. Για πολλούς το θέατρο νευροσπάστων ήταν το σύμβολο της ανθρώπινης μοίρας. Επιφανείς κλασικοί συγγραφείς, φιλόσοφοι, θεολόγοι και επιστήμονες, όπως ο Πλάτων, ο Μάρκος Αυρήλιος, ο Κλεμέντιος ο Αλεξανδρινός, ο Ευσέβιος, ο Επίκτητος, ο Φίλωνας και άλλοι κάνουν συχνές περιγραφές για τις μαριονέτες και τον τρόπο που κινούνταν χρησιμοποιώντας τη λέξη ΄΄νευρόσπαστον΄΄ συνώνυμη της λατινικής λέξης marionette.

Παγκόσμιο ραντεβού στην Ιθάκη για την «Οδύσσεια»

                                 

 

Μιλούν διαφορετικές γλώσσες. Ζουν σε ξένες χώρες, μακρινές. Σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα δεν έχουν συναντηθεί ποτέ ξανά στη ζωή τους. Παρ' όλα αυτά υπάρχει κάτι ισχυρό που τους συνδέει: η αγάπη τους για τον Όμηρο και η επιθυμία βαθύτερης διερεύνησης των έργων του. Ο λόγος για τους περίπου 100 ομηριστές - απλούς θαυμαστές αλλά και έμπειρους ερευνητές από κάθε γωνιά του πλανήτη - που και εφέτος έδωσαν ραντεβού στην Ιθάκη, στο διεθνές συνέδριο που λαμβάνει χώρα κάθε τρία χρόνια στο νησί του Οδυσσέα.

«Υπάρχουν πολλές δυσκολίες όταν βασίζεις την έρευνά σου αποκλειστικά σε ένα λογοτεχνικό έργο όπως η "Οδύσσεια", χωρίς κανένα ιστορικό ντοκουμέντο στη διάθεσή σου», τονίζει στην εφημερίδα Τα Νέα ο Μενέλαος Χριστόπουλος, καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών, πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής του συνεδρίου και του Κέντρου Οδυσσειακών Σπουδών, ο οποίος διευκρινίζει τον σαφή στόχο του συνεδρίου: να φέρει σε επαφή ομηριστές από όλο τον κόσμο, να αξιοποιηθούν υπάρχουσες έρευνες και φυσικά να προωθηθεί η έρευνα και σε καινούργια, άγνωστα επιμέρους θέματα. «Δεν πρόκειται για ακαδημαϊκό τουρισμό. Απόδειξη το ότι όλοι οι συμμετέχοντες από όλες τις χώρες πληρώνουν οι ίδιοι τα εισιτήριά τους από και προς την Ιθάκη», σχολιάζει.

Ο Νεύτων κρατούσε σημειώσεις και στα ελληνικά!

                                     

 

Η Ψηφιακή Βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου του Cambridge έχει αναρτήσει στο διαδίκτυο το σημειωματάριο του Νεύτωνα που χρησιμοποιούσε κατά τις σπουδές του στο Trinity College κατά την περίοδο 1661 έως 1665. Περιλαμβάνει πολλές σημειώσεις από τις σπουδές του, αλλά και τις δικές του εξερευνήσεις στα μαθηματικά, τη φυσική και τη μεταφυσική. Από τον εκτελεστή της διαθήκης του Νεύτωνα, το σημειωματάριο είχε κριθεί μη δημοσιεύσιμο, αλλά παρουσιάστηκε στη Βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου από το πέμπτο κόμη του Πόρτσμουθ το 1872.

Το σημειωματάριο περιέχει πολλές κενές σελίδες και έχει χρησιμοποιηθεί από τον Νεύτωνα και από τις δύο πλευρές. Η παρουσίαση του Cambridge εμφανίζει το σημειωματάριο σε μια λογική σειρά ανάγνωσης. Δείχνει το εξώφυλλο και τις 30 θεματικές ενότητες που ακολουθούν, ενώ στη συνέχεια γυρίζει το σημειωματάριο ανάποδα και δείχνει το πίσω εξώφυλλο και τις σελίδες που ακολουθούν υπάρχουν πλήρεις μεταγραφές για τα θέματα 88R-135R, ένα διάσημο τμήμα του χειρογράφου, όπου ο Νεύτωνας οργανώνει τις σημειώσεις του, σύμφωνα με τις «Questiones quaedam Philosophiae» (ορισμένες φιλοσοφικές ερωτήσεις).

Μυκηναϊκό ανάκτορο Σπάρτης: Μία από τις κορυφαίες αρχαιολογικές έρευνες!

                           

 

Ως μία από τις δέκα σημαντικότερες αρχαιολογικές έρευνες του κόσμου παρουσιάστηκε στο πρώτο Αρχαιολογικό Φόρουμ της Σανγκάης (22-27 Αυγούστου) η ανασκαφή που γίνεται από το 2010 στον Αγιο Βασίλειο, στο Ξηροκάμπι Δήμου Σπάρτης.

Αποκαλύπτεται εκεί μια μεγάλη μυκηναϊκή εγκατάσταση σε μια χαμηλή λοφοσειρά στην πεδιάδα της Σπάρτης και σε απόσταση 11,5 χλμ. από αυτή. Και δικαίως η αρχαιολογική αυτή έρευνα διακρίθηκε, γιατί όλα τα ευρήματά της συνηγορούν στην ύπαρξη ενός σπουδαίου μυκηναϊκού ανακτόρου. Εκτός από τα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα, έχουν βρεθεί ενεπίγραφες πινακίδες σε Γραμμική Β γραφή, πολυάριθμα θραύσματα τοιχογραφιών, χάλκινα ξίφη και άλλα πολύτιμα αντικείμενα.

Η ανασκαφέας, πρώην έφορος της Ε' ΕΠΚΑ, Αδαμαντία Βασιλογάμβρου, επιστρέφοντας από τη Σανγκάη δήλωσε: «Από ένα σύνολο 99 ερευνών που προτάθηκαν αρχικά και οι οποίες ανήκαν σε δύο κατηγορίες, στις νέες έρευνες πεδίου και στα ερευνητικά προγράμματα, το Αρχαιολογικό Πρόγραμμα του Αγίου Βασιλείου στο Ξηροκάμπι Λακωνίας πέρασε στην τελική επιλογή του Αρχαιολογικού Φόρουμ της Σανγκάης 2013. Συνολικά 10 έρευνες συμμετείχαν στο δικό μας τομέα -στις καινούργιες ανασκαφές- και εννέα στον δεύτερο».

Ο αγέρωχος Λέων της Αμφίπολης στον τάφο της Ρωξάνης!

   

 

Κανείς δεν μπορεί να πει οτιδήποτε με κατηγορηματικό τρόπο, πριν μας ενημερώσουν επισήμως οι αρχαιολόγοι ότι άνοιξαν τον τάφο και ότι φώτισαν τα ευρήματα οι αχτίδες του ήλιου της Μακεδονίας.

Η αρχική και πολύ προσεκτική εκτίμηση της αρχαιολόγου Αικατερίνης Περιστέρη είναι ότι ο τάφος ανήκει στη Ρωξάνη και στο γιο που απέκτησε με τον Μέγα Αλέξανδρο. Η ίδια είχε εκφράσει την εκτίμησή της, με κάθε επιφύλαξη, πριν από λίγο καιρό, στην 26η επιστημονική συνάντηση με θέμα «Το αρχαιολογικό έργο στη Μακεδονία και τη Θράκη». «Όπως όλα δείχνουν, πρόκειται για τον τάφο της Ρωξάνης και του Αλέξανδρου (γιου του Μεγάλου Αλεξάνδρου)», είχε πει χαρακτηριστικά.

Το μνημείο είναι καλυμμένο από ποταμίσια άμμο και κοκκινόχωμα, σχηματίζοντας ένα μεγάλο τύμβο που μοιάζει με λόφο. Αποτελείται από έναν εσωτερικό τοίχο από πωρόλιθο επενδυμένο με μεγάλα παραλληλόγραμμα κομμάτια θασίτικου μαρμάρου, διατηρημένο σε άριστη κατάσταση. «Πρόκειται για έναν περίβολο μοναδικό στο είδος του, καθώς ούτε στη Βεργίνα ούτε αλλού στον ελλαδικό χώρο έχει εντοπιστεί κάτι ανάλογο», δήλωνε πέρυσι η κ. Περιστέρη.

ΟΙ ΝΕΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙΑ!

                         

Έχω κουραστεί να ακούω πως "οι νέοι είναι παιδιά"...

Ειλικρινά, δεν μπορώ να καταλάβω, πως είναι παιδιά; 20 χρονών είναι παιδί;

Είναι παιδί όταν στα 18 του βγάζει δίπλωμα αυτοκινήτου και μπορεί να κυκλοφορεί όπου θέλει, όπως θέλει, όποτε θέλει, ανάμεσα σε άπειρο αριθμό κινδύνων;

Είναι παιδί όταν στα 18 του στρατεύεται και θεωρείται ικανός να φέρει όπλο;

Είναι παιδί όταν ξενυχτάει πίνοντας και επιστρέφει στο σπίτι του όταν ξημερώσει;

Πριν 70 χρόνια εικοσάχρονοι (και ακόμη μικρότεροι) πολεμούσαν για την ελευθερία της πατρίδας και πήγαιναν χαμογελώντας να επιτελέσουν το καθήκον τους προς τους γραπτούς και άγραφους νόμους.

Κάποτε 20χρονα έπιαναν την πέτρα και την έστιβαν, δούλευαν και φρόντιζαν την
οικογένεια.

ΈΝΑ ΣΠΆΝΙΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΕΙΚΌΝΙΣΗ ΤΗΣ ΘΕΑΣ ΑΘΗΝΑΣ ΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΥΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΥΣ!

                                 

 

Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που αντιστάθηκαν στην πολυπολιτισμικότητα!

                                         

                                         

Η παγκοσμιοποίηση και ο πολυπολιτισμός δεν είναι φαινόμενα, ιδέες, θεωρίες ή συστήματα που γεννήθηκαν κι αναπτύχθηκαν κατ’ αποκλειστικότητα στις σύγχρονες κοινωνίες. Δεν αποτελούν συστήματα υπέρ ή κατά των οποίων έχουν το προνόμιο να στρέφονται οι άνθρωποι του εικοστού πρώτου αιώνα.

Αυτό που χαρακτηρίζει όμως τη σύγχρονη εποχή, και πρέπει να το προσέξει ιδιαίτερα κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος, είναι ότι ενώ κάποιοι εναντιώνονται στην παγκοσμιοποίηση, από την άλλη πλευρά είναι υπέρμαχοι των πολυ- πολιτισμικών κοινωνιών. Υποστηρίζουν δηλαδή ότι μπορούν πολλοί λαοί ή έθνη να συνυπάρξουν και να συμβιώνουν αρμονικά, υπερπηδώντας τις φυλετικές, θρησκευτικές, πολιτισμικές ή όποιες άλλες διαφορές τους.Και τίθεται το ερώτημα, αν αυτοί που υποστηρίζουν τις πολυπολιτισμικές κοινωνίες μπορούν να θεμελιώσουν τις απόψεις τους ιστορικά, αντλώντας δηλαδή στοιχεία από την ιστορία, τη γέννηση κι άνθηση τέτοιων πολιτισμών.

Η ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ «ΨΥΧΗ» ΚΑΙ «ΣΩΜΑ»

                                       

Μία από τις μεγαλύτερες αρετές της Ελληνικής γλώσσης, είναι ότι η κάθε λέξις της καθορίζει επακριβώς την έννοια του πράγματος, το οποίον ονοματίζει! Υπάρχει δηλαδή μία σαφής και άμεσος σχέσις μεταξύ του σημαίνοντος (λέξεως, ονόματος) και τουσημαινομένου (εννοίας). Η κάθε λέξις, η οποία ονοματοδοτεί ένα πράγμα, καταδεικνύει με απόλυτη ακρίβεια την έννοια ή τις

έννοιες, οι οποίες το χαρακτηρίζουν.

Στο γραπτό αυτό πόνημα θα μας απασχολήσει η ετυμολογία, δηλαδή η αναζήτησις της αληθινής έννοιας, δύο λέξεων, οι οποίες ως οντότητες συνυπάρχουν και συμβιούν στον αισθητόν κόσμον: Είναι οι λέξεις «ψυχή» και «σώμα». Οδηγός και διδάσκαλός μας στην αναζήτησίν μας αυτήν θα είναι ο κατά τον χρησμόν του Μαντείου των Δελφών, σοφότερος των ανθρώπων Σωκράτης, μέσα από τον υπέροχον διάλογον τουΠλάτωνος «Κρατύλον».

Οι λύσεις του Λυκούργου για την αντιμετώπιση της κρίσης!

                                       

Ένα από τα πρώτα μέτρα που έλαβε ο Λυκούργος ήταν η κατάργηση του νομίσματος και η αντικατάστασή του με δύσχρηστα ογκώδη σιδερένια νομίσματα... 

Χιλιάδες χρόνια αργότερα, ένας μεγάλος του πνεύματος και της τέχνης, ο Ριχάρδος Βάγκνερ, τοποθετούσε στον χρυσό του Ρήνου όλα τα κακά του κόσμου. Το χρήμα ήταν το...... κακό και αυτό ο Λυκούργος το είχε διαπιστώσει πριν από 28 ολόκληρους αιώνες.

"Δεύτερο έργο του Λυκούργου, και το πιο τολμηρό απ' όλα, είναι... ο αναδασμός της γης. Υπήρχε τότε φοβερή ανισότητα και έρχονταν στην πόλη πολλοί ακτήμονες και άποροι επειδή τα πλούτη είχαν συσσωρευτή σε ελάχιστους.

 Γι' αυτό, πολεμώντας την αναισχυντία και το φθόνο και το έγκλημα και την τρυφηλότητα και τα δύο άλλα νοσήματα της πολιτείας, που είναι παλαιότερα και σοβαρότερα, τον πλούτο και τη φτώχεια, έπεισε όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες να τα βάλουν όλα στη μέση για να γίνη αναδασμός και να ζουν μεταξύ τους όλοι ίσοι και μ ε ίση περιουσία, επιδιώκοντας να πρωτεύουν στην αρετή, σαν να μην υπήρχε καμιά άλλη ανάμεσά τους διαφορά και ανισότητα παρά αυτή που την ορίζει η καταδίκη του κακού και ο έπαινος του καλού πολίτη.

Το μυστηριώδες ταξίδι του καθηγητή Λιαντίνη!

                                                         


  Κατά καιρούς, εμφανίζονται στο προσκήνιο της ιστορίας ορισμένοι άνθρωποι που περιβάλλονται από μια ιδιαίτερη αίγλη, οντότητες ξεχωριστές, δυσνόητες για το περιβάλλον και την εποχή τους. Έρχονται να αφήσουν ένα λιθαράκι, να εκφράσουν μια διαμαρτυρία και ύστερα αποχωρούν έτσι ξαφνικά όπως εμφανίστηκαν.

 

Συμβαίνει αυτό με τους αξιοσημείωτους ανθρώπους. Και φαίνεται πως και η ίδια η ιστορία (είτε μιλάμε για την ιστορία της διανόησης, της τέχνης, του πολιτισμού, είτε για την ιστορία του κόσμου γενικά) χρειάζεται τα άτομα αυτά που έρχονται να αναταράξουν τα λιμνάζοντα νερά της και ύστερα να χαθούν, αφήνοντας όλους εμάς πίσω τους προβληματισμένους.